Bij een schade fungeert de verzekeringsexpert als het verlengstuk van de verzekeraar. Zo'n expert, dat bewijst de praktijk al decennia, stelt geregeld een te laag schadebedrag vast. Logisch dat hij de kosten voor zijn broodheer zo laag mogelijk wil houden.

Ook zijn eigen kosten moeten minimaal blijven en daarom maken verzekeraars gebruik van vaste expertisebureaus tegen uitgeknepen tarieven waarbij de grote bulk aan opdrachten maakt dat het economisch nog uitkan.

Als een verzekerde slim is neemt hij bij een schade zelf ook een expert (contra expert) in de arm, dan komt er altijd een hoger schadebedrag uit de bus. Die kosten behoort de verzekeraar te vergoeden, dat staat zo niet alleen in de polisvoorwaarden maar ook in de wet.

Wetten, zo weten wij allen, zijn er om duidelijkheid en bescherming te geven, maar ook zekerheid. Als de wet wordt toegepast geeft dat zoals dat heet 'rechtszekerheid'.

Het Burgerlijk Wetboek in artikel 7: 959 staat dat de redelijke kosten tot vaststelling van de schade gemaakt ten laste van de verzekeraar komen. Simpel gezegd: de verzekeraar moet de expertisekosten vergoeden. Maar doordat het woord 'redelijk' in de tekst staat is er voor een verzekerde geen enkele zekerheid meer.

Verzekeraars willen altijd zo min mogelijk betalen, ook dát weten we allen. Niet alleen bij het vergoeden van de schade maar ook bij het vergoeden van de expertisekosten.

Die kosten worden pas bekend als het dossier klaar is, dus als de beide experts het over het schadebedrag eens zijn. Daarmee zit het  werk van de contra expert erop en als laatste actie stuurt hij dan zijn rekening naar de verzekeraar.

Als er eindelijk zekerheid is gekomen over het schadebedrag, dan maakt deze fijne wettekst dat de verzekerde opnieuw in onzekerheid komt te verkeren, nu over de vergoeding van de expertisekosten. Immers alleen de redelijke kosten hoeft de verzekeraar te vergoeden, dus de onredelijke niet. Resteert de vraag wat redelijk is en wat niet.

Ongelooflijk en belachelijk, krom en oneerlijk, maar de verzekeraar mag zelf het antwoord op deze vraag geven. De partij die eerst de verzekerde een poot uittrok met een veel te laag schadebedrag waardoor de verzekerde wel een contraexpert moest inschakelen, mag nu gaan beoordelen of diens kosten wel of niet redelijk zijn.

Doorgaans laat de verzekeraar die beoordeling door haar expert doen, de persoon tegen wie de contra expert moest vechten voor een hoger schadebedrag. Hetzelfde als bij een wedstrijd de speler die verloren heeft mag oordelen over de prijs die de winnaar gaat krijgen. Iedereen zou daarover de wenkbrauwen fronsen en dat volstrekt niet accepteren, maar in de schaderegeling bestaat het, al jaren!

Met deze ridicule praktijk is het goed denkbaar (lees: voorspelbaar) dat de verzekeraar de verzekerde wil 'straffen' voor het feit dat hij een contra heeft ingeschakeld en waardoor het schadebedrag bijvoorbeeld meer dan verdubbeld of verdrievoudigd is. Dan wordt opnieuw geprobeerd onder vergoeding uit te komen onder het mom van redelijkheid.

Dan kan de verzekeraar allerhande suggesties op tafel gooien: het aantal uren wat de contra calculeert of zijn uurtarief is veel te hoog, bijkomende kosten van onderzoeken waren niet nodig, er was niet zolang vervangende woonruimte nodig, dít was niet dringend noodzakelijk, dát was niet de afspraak, en ga zo maar door.

Zelfs een blind paard kan begrijpen dat je een partij die eerst al heeft bewezen oneerlijk te zijn door haar verzekerde met een te lage uitkering af te schepen, natuurlijk nooit óók over redelijkheid moet laten oordelen, dan gebeurt immers dezelfde ellende.

Als de wettekst niet wordt aangepast blijven verzekeraars dankbaar misbruik maken van het woord 'redelijk'. Dan gebeurt in de praktijk het tegenovergestelde als waarvoor de tekst bedoeld was: zekerheid bieden.

'Zekerheid bieden' is één van de drie kernwaarden in de Gedragscode Verzekeraars. Zolang echter verzekeraars over de rug van hun verzekerden misbruik maken van de tekst in 7:959 BW, wordt de Gedragscode Verzekeraars op grote schaal geschonden; Gedrochtcode Verzekeraars past dan beter.