Nog steeds denken veel mensen dat hun verzekeraar wel eerlijk zal zijn en bij een schade in hun belang zal werken. ZIJ zijn immers de gedupeerde?

Niet dus, een verzekeraar en de experts die door hen worden ingeschakeld werken maar in één belang, dat is het belang van de verzekeraar. In hun gedragscode hebben verzekeraars het erover dat ze het belang van de klant centraal willen stellen, maar dat blijkt in de praktijk soms compleet het tegenovergestelde. 

Dat zou normaalgesproken niet zo verschrikkelijk zijn want eigenlijk is het wel logisch dat verzekeraars zo min mogelijk willen betalen, maar lieg er dan niet over in je reclame en nog minder in je Gedragscode. Dat is het hypocriete!

In de praktijk komt er vaak niets van dat klantbelang terecht. Wat het nóg erger maakt, is dat verzekeraars met experts werken en mét hen samenspannen om de klant op achterstand te zetten. Dat is aan de lopende band het geval, alleen het wordt niet openbaar. En juist omdat alles onder de pet blijft misbruiken verzekeraars dat. Als onrecht niet openbaar wordt blijft het voortwoekeren en zich uitbreiden, dat is overal en van alle tijden. 

Dat komt omdat elk schadegeval individueel wordt behandeld en de klant kan dus alleen maar bij zijn eigen dossier zien hoe de verzekeraar werkt. Hij ziet geen andere dossiers, dus de verzekeraar kan naar hartelust sjoemelen, frauderen, manipuleren en drogredenen gebruiken om de klant te misleiden. Op schadebehandeling in algemene zin is geen toezicht en geen enkele partij controleert de werkwijze van de verzekeraars. Als je dat weet is een gezonde argwaan op zijn plaats wantrouwen is een beter woord. En dan te bedenken dat verzekeraars de mond vol hebben van vertrouwen, ‘verzekeren is gebaseerd op vertrouwen’ roepen ze van de daken.

Slechts een enkele klant doorziet de trucs van de verzekeraar en/of zijn expert, de meesten gaan er in hun naïveteit nog van uit dat de verzekeraar wel gelijk zal hebben. Die laten zich dus manipuleren zonder dat ze het beseffen. Legio verborgen dossiers die niet aan het licht komen en ook niet hoeven komen, zogenaamd om de privacy van de klant te beschermen. En zoals gezegd, geen enkele instantie voert pro-actieve controles uit! 

Soms maakt de schadebehandelaar een fout, dan overspeelt hij zijn hand, niet wetende dat de klant inmiddels al contact heeft opgenomen met een deskundige. Die kan dan de verzekerde vóórschrijven wat hij aan de verzekeraar terug kan schrijven. Niet zelden worden daarbij door de schadebehandelaar allerhande smoezen gebruikt om de verzekerde klem te zetten. Dat lukt dan met behulp van de specialist natuurlijk niet meer en dan moet de verzekeraar uiteindelijk toegeven.

Wat zelden gebeurt is dat een dossierbehandelaar per ongeluk interne stukken bij zijn mail meestuurt of in het digitale loket van een verzekerde uploadt. Dan wordt zichtbaar wat er achter de schermen wordt gecommuniceerd, en waarbij er over de rug van de verzekerde tussen de partijen wordt samengespannen, uiteraard in het nadeel van de verzekerde. 

Op deze website staan twee gevallen waar daarvan sprake is: eentje tussen Klaverblad en Dekra en eentje tussen DAS en Inshared. Dat laatste geval komt tevoorschijn als je op de zoekbalk Inshared intypt. 

Het is juist dergelijke interne communicatie tussen schadebehandelaars en experts, die de achterbakse mentaliteit ondubbelzinnig aantoont. Als je eenmaal zo’n mentaliteit hebt, dan is dat structureel en niet een vergissing. Ik heb voorbeelden te over gezien en nog steeds, men denkt alleen in geldbesparing leuegens worden niet geschuwd.

Een fijne bedrijfstak, die verzekeringsbranche… Ze komen om in de regels, gedragscodes, convenanten en position papers maar als het op handhaving aankomt is er niemand van buitenaf die iets controleert. Wél worden miljoenen uitgegeven om het imago te verbeteren, kosten die de klant met de premies betaalt! 

Het imago van verzekeraars wordt door de sluwe schadebehandelaars om zeep geholpen en het klantbelang is een wassen neus!